حکمتهای نهج البلاغه
اتعظوا بمن کان قبلکم قبل ان یتعظ بکم من بعدکم.
از پیشینیان خود پند گیرید پیش از آنکه پسینیان از شما پند گیرند.
نرود مرغ سوی دانه فراز چون دگر مرغ بیند اندر بند
پند گیر از مصائب دگران تا نگیرند دیگران زتو پند
چو گشته بختی در افتد به بند از او نیکبختان بگیرند پند
پند گیر از مصائب دگران تا نگیرند دیگران به تو پند
نظیره:
لذه العظماء فی دموع الفقراء مصائب قوم عند قوم فوائد
العاقل من اتعظ بغیره
A dwarf on a giant shoulders sees the fathers of two.
Wise men learn by other mens mistakes,fools by their own.
The daninties of the great are the tears of the poor.
منبع : کتاب امثال و حکم نهج البلاغه